مطالعات و تحقیقات
مقاله شماره۱: بررسی تاثیر کودهای زیستی در رشد گیاهان دارویی
این مطالعه به بررسی تأثیر کودهای زیستی ازتوبارور-2 و فسفاته بارور-2 بر مقدار و ترکیبات اسانس گیاه آویشن دنایی (Thymus daenensis Celak.) در مرحله گلدهی کامل پرداخته است. هدف اصلی، کاهش مصرف نهادههای شیمیایی و افزایش پایداری در کشاورزی با استفاده از کودهای زیستی بود.
روشها:
این آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانهای در شهر ارومیه انجام شد. ابتدا خاک مورد استفاده تجزیه و ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی آن اندازهگیری شد. سپس بذرهای آویشن دنایی کشت و نشاءها پس از تلقیح با کودهای زیستی به گلدانها منتقل شدند. در مرحله گلدهی کامل، سرشاخههای گلدار برداشت و اسانس آنها به روش تقطیر با آب استخراج شد. ترکیبات اسانس با استفاده از دستگاههای GC و GC-MS شناسایی و تحلیل شدند.
نتایج:
- بازده اسانس در نمونههای شاهد، تیمار با ازتوبارور-2 و فسفاته بارور-2 به ترتیب 2%، 2.5% و 5% بود.
- در مجموع 29 ترکیب در اسانس شناسایی شد که شامل تیمول (65.29%، 72.65% و 48.99%)، کارپوفیلن (4.27%، 4.29% و 11.92%)، اکالیپتول (4.95%، 3.16% و 8.51%) و بورنئول (3.66%، 3.83% و 4.64%) به ترتیب برای نمونههای شاهد، ازتوبارور-2 و فسفاته بارور-2 بودند.
- تیمار با کود فسفاته بارور-2 باعث افزایش معنیدار در بازده اسانس و ترکیبات اصلی آن شد، در حالی که تأثیر ازتوبارور-2 بر افزایش کمی و کیفی اسانس نسبت به شاهد معنیدار نبود.
نتیجهگیری:
استفاده از کود زیستی فسفاته بارور-2 میتواند به عنوان یک روش مؤثر برای افزایش بازده اسانس و ترکیبات اصلی آن در گیاه آویشن دنایی مورد استفاده قرار گیرد. این نتایج نشان میدهد که کودهای زیستی میتوانند جایگزین مناسبی
مقاله شماره ۲: نقش ریزجاندازان در تثبیت ازت
ریزجانداران (میکروارگانیسمها) نقش اساسی در تثبیت ازت (نیتروژن) در طبیعت دارند. ازت یکی از عناصر ضروری برای رشد موجودات زنده است، اما بیشتر موجودات نمیتوانند ازت جو (N₂) را مستقیماً استفاده کنند. ریزجانداران با تبدیل ازت جو به فرمهای قابل جذب مانند آمونیوم (NH₄⁺) و نیترات (NO₃⁻)، این عنصر را در دسترس گیاهان و سایر موجودات قرار میدهند. این فرآیند به تثبیت ازت معروف است.
مقاله شماره ۳: بررسی وضعیت عناصر و حاصلخیری خاکهای ایران
این مطالعه به منظور تهیه بانک اطلاعاتی دادههاي حاصلخیزي خاك و ارزیابی حاصلخیزي اراضی کشاورزي ایران انجام گرفت. بدین منظور 315 هزار داده مربوط به 50 هزار نمونه خاك تجزیه شده در آزمایشگاههاي خاك و آب مراکز تحقیقات کشاورزي و منابع طبیعی 30 استان کشور در فاصله سالهاي 1381 تا 1391 جمع آوري گردید.
نتایج این بررسی نشان داد که چنانچه حد بحرانی فسفر و پتاسیم به ترتیب 15 و 180 میلیگرم بر کیلوگرم خاك در نظر گرفته شود، میزان فسفر 71/8 درصد خاکهاي کشور کمتر از حد بحرانی فسفر و میزان پتاسیم 21/0 درصد از خاکها کمتر از حد بحرانی پتاسیم می باشد . میزان مواد آلی خاکهاي کشور بسیار پائین بوده به طوري که 63/2 درصد خاکهاي کشور کمتر از %1 کربن آلی دارند.
نتایج این بررسی نشان داد که در بین عناصر کم مصرف کمبود آهن و روي بیشترین خسارت را میتواند به محصولات کشاورزي وارد سازد بطوريکه 56 و 40 درصد از اراضی کشاورزي به ترتیب کمتر از 0/75 میلیگرم بر کیلوگرم روي و 4/5 میلیگرم بر کیلوگرم آهن قابل استفاده دارند. اکثر خاکهاي ایران متاثر از کربنات کلسیم بوده و بیش از 87 درصد اراضی کشاورزي بیشتر از 5 درصد کربنات کلسیم معادل دارند. اسیدیته %83 خاکها 7/5-8/5 بوده و %97 خاکها حالت قلیایی 7<pH دارند. گروه بافتی عمده خاکها Loam %21 و loam Clay %17 میباشد.